پنجره های امید را باز کن واشتیاق باران برای
فرود را بنگر!
بنگر که چگونه گونه های پنجره را خیس می
کند!
بنگر که چگونه لحظات ناب عشق را برایمان به
ارمغان می اورد!
بارانی که در سکوتش عظمت اسمان نهفته
است وگلایه ها دارد از تنهایی قطره هایش...!
:::::::::::::::::::::::::::
:::::::::::::::::::::::::::